การเล่นพระเครื่อง
การเล่นพระเครื่องคือการเข้าไปผจญภัยในจินตนาการของมนุษย์หลายยุคหลายสมัยเพราะมนุษย์เป็นผู้สร้างพระตามวัตถุประสงค์ของตนเอง ผู้กำหนดสร้างย่อมเป็นผู้มีอำนาจ มีความน่านับถือ น่าเชื่อถือ เป็นผู้กว้างขวาง มีเกียรติ มียศ มีบารมี มีทรัพย์ ดังนั้นผู้มายุคหลัง อยากเล่นพระเครื่องของยุคนั้นๆต้องมีการเตรียมพร้อม ก่อนเข้าจึงต้องมีการเตรียมพร้อมดังนี้
๑.ต้องมีความชอบ ใจรักในพระเครื่อง
๒.ต้องมีการศึกษาข้อมูลพระเครื่องที่ตัวเองชอบก่อนเสมอ
๓.ต้องมีเงิน การเริ่มต้นในโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ
๔.ต้องมีกล้องส่องพระดีๆ
๕.ต้องมีความหวังเสมอไม่ท้อมีการติดตามแสวงหาเข้ากลุ่ม
๖.ต้องแยกให้ออกว่าต้องการเล่นพระเชิงพาณิชย์หรืออนุรักษ์พระเครื่อง
๗.จากเหตุผลข้อหกนี้ จึงทำให้การเล่นพระเครื่องแตกต่างกันมากๆ
๘.คนเล่นพระเชิงพาณิชย์ถือหลักว่าพระแท้คนนิยม ต้องขายได้เงิน
๙.คนเล่นพระเชิงอนุรักษ์ จะสืบหาความจริงตามหลักการวิทยาศาสตร์และค้นคว้าทางประวัติศาสตร์แสวงหาอยากครอบครอง ถ้าข้อนี้ไปตรงกับข้อแปดพระนั้นมีค่ามหาศาล
๑๐.อย่าลืมว่าการเล่นพระย่อมมีการแบ่งพวกแบ่งฝ่าย เริ่มจากข้อหกเป็นต้นเหตุ
สี่ข้อควรพึงมี/และหมั่นฝึกฝน ถ้าอยากได้พระแท้
๑.ความเชื่อมั่นในตัวเองสูง รู้จักตั้งคำถามเสมอ ไม่เชื่ออะไรง่ายๆต้องมีเหตุผล
๒.หมั่นศึกษาเรียนรู้ทางวิชาการ ค้นคว้าสืบเสาะ หาข้อมูลแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
๓.ศึกษาตัวพระเครื่องนั้นๆโดยใช้หลักการ พิมพ์ถูก เนื้อใช่ ธรรมชาติต้องถึงยุคถึงสภาพพระนั้นๆ
๔.หมั่นแสวงหา เข้าตลาดพระเครื่องหลากหลายอย่ากลัวพระเลียนแบบ(เก๊)ถือหลักเก๊ไม่กลัวกลัวแพงเพราะเจ้าของมั่วตั้งราคาตามใจตนเอง ไม่มีหลักการอยู่ที่ความชอบใจ
สี่ข้อควรระวัง/และหมั่นตรวจสอบ/ห้ามเชื่อลมปาก
๑.ระวังเซียนพระเครื่องเสมอ เซียนพระมักวางท่า ชั้นเชิงสูง จงจำไว้ว่าของดีไม่มีใครเขาอยากให้เรา เซียนพระชอบซื้อถูกขายแพงๆ/ชอบบอกว่าพระมีน้อย/หาอยาก/ไม่อยากให้คนอื่นเด่นกว่าตน/พระเครื่องคนอื่นเก๊หมดยกเว้นของตน/อวดสรรพคุณพระของตนต่างๆนาๆ พระแต่ละองค์เรื่องมาก
๒.ระวังข่าวลือต่างๆเกี่ยวกับพระเครื่องประเภทนั้นๆ
๓.ระวังเขาเล่าว่า อิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์คงกระพันต่างๆนานาๆของพระประเภทนั้นๆ
๔.ระวังการปั่นราคา การแหกตา การอุปโหลก จงจำไว้ว่าพระแท้นั้นมันแสดงออกในตัวมันเองไม่ต้องมีใบประกาศนียบัตรเหมือนคนที่จบการศึกษา
การผจญภัยในจินตนาการของมนุษย์เรื่องพระเครื่อง
๑.เป็นเรื่องสนุกตื่นเต้นเร้าใจ
๒.ได้อารมณ์หลากหลายชนิด(เศร้า/ละอายใจ/ท้อแท้/ภูมิใจ/ดีใจ/แค้นใจ/ความหวัง/หรือยึดติด)
๓.ได้ข้อสรุปต่างๆมากมาย(โลภ/โกรธ/หลง/งมงาย/ไม่แน่นอน/หูตาสว่าง)
๔.ได้มิตรใหม่ ใครกันแน่ที่อนุรักษ์พระเครื่อง ใครที่เป็นพุทธพาณิชย์
๕.จำไว่ว่าพระเครื่องเก๊หรือแท้มันอยู่ในตัวพระเครื่องเองไม่ใช่ใบประกาศนียบัตร พระแพงๆไม่ใช่ว่าจะเป็นพระแท้เพราะพระเก๊ขายแพงๆมีมานานแล้วจากพวกเซียนพระเครื่องและยังดำเนินต่อๆไป
-----------------------------------------------------------------------------------------------
บทกลอนแต่งให้ผู้นิยมพระเครื่อง
(โดย ม. โชคชัย ทรงเสี่ยงไชย)
*พระปิดตา
พระปิดตาคือเทพของพระเครื่อง
สร้างเป็นเครื่อง เตือนใจคนทั้งหลาย
ไม่หลงติดชื่นชอบสิ่งนอกกาย
สิ่งทั้งหลายในโลกล้วน อนิจจัง
*พระสมเด็จ
พระสมเด็จคือสุดยอดแห่งพระเครื่อง
จำไว้เรื่องพิมพ์ทรง และเนื้อหา
ดูของจริงรับรู้เป็นตำรา
หมั่นศึกษาสักวันคงได้ครอง
*หลวงพ่อทวดหรือบางท่านเรียกหลวงปู่ทวด
หลวงพ่อทวดยอดคุ้มภัย
ใส่คอไว้ไปไหนปลอดภัยยิ่ง
จะนั่งรถลงเรือขึ้นเครื่องบิน
ภัยทุกสิ่งไม่ล้ำเข้ามาเยือน
-----------------------------------------------------------------------------------------------
จงจำไว้พระเครื่องแท้พิมพ์นิยมเชิงพาณิชย์เซียนแสวงหา ไม่ใช่ของง่ายๆที่จะได้เช่าหาในราคาถูกๆพระเครื่องที่จะแสวงหาให้เช่าในราคาดี ต้องสมบูรณ์แบบพระนั้นๆ และเป็นพระดูง่ายของดีไม่มีใครเขาให้เราง่ายๆ หรอก! จงจำไว้เสมอ แต่ดวงดีอาจไม่เสียเงินมาก
หากเล่นพระเชิงอนุรักษ์ให้ศึกษาและเก็บสะสมไว้ แจ้งให้ทุกๆคนทราบ มีข้อมูล แสดงข้อมูลได้ อย่ากลัวภัย อย่าท้อแท้ ให้เข้ากลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิรู้จริงติดตามประวัติศาสตร์ จิตใจไม่เขว พระเครื่องดีต้องส่งผลอานุภาพทางจิตใจให้ผู้ครอบครองเพราะเขาสร้างเพื่อบำรุงจิตใจ พระเครื่องแท้ไม่ได้เอาตัวเงินมากำหนดหรือประกาศนียบัตรมารับรองเพราะนั้นเป็นพระเครื่องเชิงพาณิชย์ พระเครื่องแท้นั้นเป็นเชิงพาณิชย์ได้เสมอแต่พระเชิงพาณิชย์อาจไม่ใช่พระแท้ได้ พระเครื่องแท้นั้นอยู่ในตัวพระเครื่องเองและสืบประวัติความจริงได้เสมอไม่ว่าจะยุคใดๆหรือของใครๆสร้าง มันมีประวัติของมันเองเปรียบเสมือนลายนิ้วมือในตัวมันเอง
เล่นหาพระกรุต้องมีคราบกรุ/คราบสนิม/คราบระเบิดปริแยกแตก/คราบไขมันวัว/พวกเนื้อดินต้องดูเนื้อดินเก่าให้ออก/ดูเม็ดแร่เก่าให้เป็น/ดูจุดแดงๆที่อยู่ในเนื้อพระดิน/ความละเอียดของเนื้อพระดินสำคัญมาก/การเผาพระเครื่อง/สีของคราบกรุแต่ละชนิด/พระเนื้อแก่เงิน/ดีบุก/ตะกั่ว ย่อมมีลักษณะไม่เหมือนกันทางกายภาพจงดูให้เป็น/สภาพที่พระอยู่ก็เหมือนกัน/ที่แห้งที่ชื้น/ที่ถูกลม/ที่อบ/ที่อับลมอับชื้น/พระเนื้อผงของสมเด็จโตควรเน้นเรื่องมวลสาร/การหดตัวของเนื้อพระ/ลอยน้ำลด ยุบ ม้วนตัว คราบแป้ง/เม็ดผด/ เนื้อพระชั้นนอกในควรต่างกัน/ลอยปริแตก/แยก/ย่น ดูพิมพ์ยุคแรกๆที่ชาวบ้านสร้างพิมพ์ให้สมเด็จโตเพราะนั้นจะได้พระเครื่องอานุภาพสูง และคิดว่าคงจะมีจำนวนไม่มากนักคงเป็นหลักพันต้นๆที่ผลิตออกมา ก่อนที่จะใช้พิมพ์มาตรฐานและเนื้อปูนเป็นหลักในการผลิตภายหลังเพื่อให้พอกับหลักการแปดหมื่นสี่พันองค์ของการสร้างพระเครื่องตามตำราโบราณ พระสมเด็จคงมีมากพอสมควรลองคิดเป็นตัวเลขเล่นๆกัน ถ้าวันหนึ่งท่านสร้างพระสัก๑๕๐องค์มีคนช่วยด้วย เดือนหนึ่งทำสัก ๒๐ วันก็จะได้พระ ๓,๐๐๐ องค์ ปีหนึ่งก็จะได้ ๓๖,๐๐๐ องค์ ถ้าท่านทำสัก ๔ ปี ก็จะได้พระทั้งหมด ๑๔๔,๐๐๐ องค์ ถ้าสักครึ่งหนึ่งก็จะได้ ประมาณสัก เจ็ดหมื่นองค์ ดังนั้นพอสรุปได้ว่าพระสมเด็จมีมากพอควร ดังนั้นหากอนุรักษ์พระเครื่อง ควรเลือกเก็บประเภทมวลสารและสภาพดีเพื่อจะได้ชื่นชมสุขใจไปนานๆ เนื้อพระแก่ปูนนั้นคงมีมากกว่าแน่นอนและคงจะสวยงาม
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น