วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2554

แม่ (ณรงค์ สุวรรณค์...เรื่อง/ภาพ)

แม่
  กว่าหนึ่งชั่วโมงมาแล้วที่ผมนั่งนิ่งอยู่ท่ามกลางละอองน้ำและไอหมอก ห่างออกไปราว ๕๐ เมตร กระทิง ๓ ตัว ยังคงนอนเคี้ยวเอื้องอย่างมีความสุข กระทิงวัยรุ่นอายุไม่เกิน ๒ ปีแยกออกมาอยู่ห่าง ๆ ส่วนตัวเมียรุ่นใหญ่ ๒ ตัวนั้นนอนอยู่ใกล้กัน และอีกไม่น้อยกว่า ๑๐ ตัวหากินอยู่บริเวณรอบ ๆ ซึ่งผมมองไม่เห็น

กระทิงอาศัยหากินอยู่กันเป็นฝูง ในฝูงประกอบไปด้วยวัยรุ่นและเด็ก ๆ ตัวที่โตเต็มวัยส่วนใหญ่เป็นตัวเมีย มีตัวผู้รุ่นใหญ่ตัวหนึ่งเป็นตัวคุมฝูง แต่ก็อาจจะมีตัวผู้ตัวเต็มวัยที่ยังไม่ถูกขับออกจากฝูงรวมอยู่ด้วย ตัวผู้มีขนาดตัวและเขาใหญ่กว่าตัวเมียอย่างเห็นได้ชัด

ที่เขาแผงม้า บ้านของกระทิง ผมสามารถเรียนรู้ชีวิตกระทิงได้อย่างใกล้ชิด กระทิงฝูงนี้หากินอยู่ในหุบเขาใกล้ ๆ มาแล้วสองวัน วันนี้พวกเขาน่าจะเดินทางย้ายแหล่งหากินโดยมีแนวกันไฟเป็นทางผ่านข้ามไปยังหุบเขาอีกด้านหนึ่ง
ไอหมอกเย็นชื้นลอยปะทะเข้ามาทางด้านหน้าเป็นระยะทำให้รู้ว่าผมยังอยู่ใต้ลม กระทิงมีฆานประสาทที่เป็นเลิศ ระยะห่างเพียงเท่านี้หากลมเปลี่ยนทิศผมก็หมดสิทธิ์ได้เห็นพวกเขา นอกจากนั้น ประสาทการรับฟังก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน เสียงชัตเตอร์ที่นาน ๆ จะดังสักครั้งหนึ่งจึงช่วยให้กระทิงไม่รู้สึกถึงความผิดปกติ แต่แล้วจู่ ๆ วัยรุ่นกับรุ่นใหญ่ตัวหนึ่งก็พรวดพราดลุกขึ้นยืน ผมรีบควานหาไฟแช็กเพื่อตรวจสอบทิศทางลม แต่ยังไม่ทันเจอก็เห็นร่างกระทิงน้อยอายุประมาณ ๘ เดือนโผล่ออกมาจากชายป่า พุ่งตรงเข้าไปซุกอยู่ใต้ท้องแม่

ลูกกระทิงที่อายุน้อยกว่า ๖ เดือนจะมีสีน้ำตาลแดง เราจึงเรียกว่า “ลูกแดง” เมื่ออายุได้ประมาณ ๖ เดือนสีจะเข้มขึ้นเป็นสีน้ำตาลดำ และมีถุงเท้าขาวมองเห็นได้ชัดเจนขึ้น ถึงตอนนั้นมันจะพ้นจากการเป็นลูกแดง ที่เขาแผงม้าเราพบลูกแดงเกิดใหม่แทบทุกเดือนบ่งบอกถึงการมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข จึงสามารถขยายเผ่าพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี
 ผมยังคงกดชัตเตอร์โดยเว้นระยะห่างไม่ต่างจากชั่วโมงที่ผ่านมา แต่คราวนี้แม่กระทิงกลับหันจ้องมองมายังทิศทางต้นกำเนิดเสียง เมื่อมีลูกมาอยู่ใกล้ ๆ ความเป็นแม่ก็แสดงออกมา จากที่นอนเคี้ยวเอื้องอย่างผ่อนคลาย เธอกลายเป็นแม่ที่คอยระแวดระวังภัยให้ลูกน้อย ทุกครั้งที่มีเสียงชัตเตอร์ ใบหูทั้งสองข้างจะรับฟัง และดูเหมือนว่ามีเพียงเธอเท่านั้นที่ได้ยิน กระทิงตัวอื่นยังคงนอนและเดินหากินอย่างสบายใจเหมือนเดิม ผมรู้ตัวดีว่าไม่มีสิทธิ์ทำให้เธอกังวลใจไปมากกว่านั้น จึงหยุดกดชัตเตอร์

ลูกกินนมและคลอเคลียอยู่กับแม่กระทั่งมีลูกแดงรุ่นน้องโผล่ออกมา การเล่นกันสำหรับเด็ก ๆ ดูจะสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ทันทีที่เจ้าลูกแดงเข้ามาใกล้ มันก็ผละจากแม่หันไปทักทายหยอกล้อให้ความสนใจเพื่อนรุ่นน้องแทน

แม่กระทิงดูผ่อนคลายและหากินอย่างสบายใจได้อีกครั้ง ความมืดค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาครอบคลุม ผมรอให้ฝูงกระทิงข้ามหายลงไปในหุบเขาอีกฟากหนึ่งจึงเก็บข้าวของเดินจากมา

เสื้อผ้าที่เปียกชื้นทำให้ร่างกายหนาวสั่น
แต่ภาพของแม่ที่เพิ่งได้สัมผัสก็ทำให้หัวใจของผมอบอุ่น

 

 




------------------------------------------------------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น